Geschiedenis
In de jaren 70 van vorige eeuw kende het vliegveld van Grimbergen zijn grootste bloei.
Er waren verschillende bedrijven aanwezig en enkele clubs.
Maar in al die organisaties was de voertaal het Frans. Als er Vlamingen wilden leren vliegen moesten die zich maar aanpassen.
Apotheker Paul Verbruggen uit Humbeek vond dat dit zo niet langer kon en samen met enkele andere geestesgenoten legde hij de basis voor een Vlaamse vliegclub.
Een eigen vliegtuig werd hun eerste zorg natuurlijk. Een ongebruikt exemplaar stond in een van de loodsen stof aan te koeken en dankzij de hulp van vliegveldcommandant De Pont kon het worden aangeschaft voor 70.000 frank ( 1.735 euro ). De verwaarloosde staat was nauwelijks te behappen, maar de club was vertrokken. Na enkele vlieguren moest het vliegtuig in algemeen onderhoud, om van kop tot staart vernieuwd te worden. De toenmalige leden zetten zich aan het werk onder de supervisie van luchtvaarttechnicus Jacques Baudillon.
Een gelijkaardig vliegtuig werd ondertussen afgehuurd van een medelid.
Een volgende stap was het inrichten van theorielessen, de eerste Nederlandstalige cursus op Grimbergen. Niet onmiddellijk een onderdak voorhanden, werd er beroep gedaan op de lokalen van de rijschool De Keersmaecker in Strombeek-Bever. De eerste lessen konden van start gaan.
Gelijktijdig ging de club een stuk grond huren op het vliegveld en met man en macht stond er binnen de kortste keren een eigen clubhuis overeind. Vanaf 1979 grepen daar de lessen plaats, meteen ook een ontmoetingsplaats voor de leden en hun familie.
De club groeide, vliegtuigen werden bijgekocht, barbecues kregen er een reputatie, drukbezochte fly-ins ook, …
In 1991 kwamen er donkere wolken aan de lucht. Het vliegveld werd beheerd door de toenmalige Regie der Luchtwegen en nadat het van een nationale instelling een Vlaamse aangelegenheid was geworden, besloot de bevoegde minister Johan Sauwens dat Vlaanderen geen geld had voor de verdere uitbating ervan. Protesten hielpen niet en in 1992 werd het vliegveld gesloten en werden alle verenigingen buitengezet, enkel de onderhoudsfirma kon blijven.
VCG week uit naar de luchthaven van Deurne, maar vele leden haakten af.
Na 5 jaar sluiting werd Grimbergen heropend onder een afgeslankte vorm en met strikte beperkingen. VCG en Sabena Aeroclub keerden terug. Het clublokaal was intussen afgebroken, maar de verslofte delen van het oude torengebouw werden opgekalefaterd en de clubs konden de benodigde ruimtes gaan huren van de nieuwe beheerder RVG.
Ondertussen heeft VCG bijna 200 leden-piloten, 8 vliegtuigen en een stevige reputatie opgebouwd.
Onder het motto: recreatief maar toch professioneel.
